Ik ben gek op leren. Al meer dan 20 jaar lees ik gemiddeld drie (zelf-)studieboeken per jaar. Sommige boeken heb ik al acht keer gelezen. Iedere keer leer ik weer iets nieuws. Geweldig vind ik dat. Dat kan ik echt een hobby van me noemen. Het is een van mijn levensmotto’s: Blijven leren is blijven groeien.
Op dit moment volg ik een traject in persoonlijke ontwikkeling. En zodra dat is afgelopen, begin ik aan een vervolgstudie voor mijn professionaliteit. Lekker weer eens studeren op de inhoud van mijn vak. Daar geniet ik echt van. Niet alleen ben ik ongelimiteerd nieuwsgierig, ik houd ervan om iets nieuws te ontdekken. Bij mezelf, of bij de ander. Het houdt me fris en in beweging.
Nou ja, in beweging… figuurlijk gesproken dan. Ja, ik ga inderdaad op locatie die opleiding volgen. Maar die beweging maak ik voornamelijk in de auto. Nee, ik bedoel hier dat het me mentaal in beweging houdt.
Hoe ik bleef leren
Toen de kinderen klein waren en mijn partner maakte weken van soms wel 100 uur, was ik aan huis gebonden. Toch las ik toen veel boeken die mij hielpen mijzelf te ontwikkelen. Ook luisterde ik iedere strijkbeurt naar tapes van Jim Rohn. Erg inspirerend vond en vind ik die.
Ik raakte daar in geïnteresseerd door een kennis van me. Ik merkte dat ik in mijn kleine en geborgen leventje erg weinig uitdaging had. Dat was aan de ene kant heerlijk, want met een aantal heel kleine kinderen, heb je iedere dag genoeg uitdaging. Maar aan de andere kant, miste ik mijzelf. En mijn ontwikkeling. Het was heerlijk veilig en warm en geborgen, maar mentaal miste ik de nodige uitdagingen. Ik wilde ook weer verder groeien.
Ik heb een grote fantasie. Ik zie heel veel dingen voor me en dat helpt me om die dingen werkelijkheid te laten worden. Soms heel praktisch (een nieuwe oven) en soms veel abstracter (hoe mijn toekomstige team van medewerkers eruit gaat zien). Maar om daar te komen, mag ik gelukkig eerst nog een heleboel leren. Ik mag nog ontzettend veel leren in het leven.
Dus toen ik tien jaar geleden theologie ging studeren, was dat een natuurlijke stap voor mij. Ik wilde mij verder ontwikkelen. Ik behaalde in drie weken tijd mijn vwo-diploma en mocht me inschrijven. Wat voelde ik me bevoorrecht! Het was echt kicken dat ik daar was. Op de middelbare school blonk ik uit in negatieve zin. Ik spijbelde veel en was zelden tot nooit aanwezig in de lessen. Ik heb uiteindelijk twee niveaus lager eindexamen gedaan. En nu liep ik op de universiteit! Het was me toch gelukt.
En ook nu blijf ik leren
Na de universiteit ben ik eigenlijk nooit meer gestopt met nieuwe dingen leren. Ik lees en leer iedere dag. Doordat ik kan leren, blijf ik ook groeien. Want: blijven leren is blijven groeien. Je blijft in ontwikkeling.
Zo kijk ik ook uit naar mijn nieuwe opleiding. Ook deze is geaccrediteerd, dus ik kan er studiepunten voor krijgen. Alleen heb ik niets aan die studiepunten want ik sta nergens ingeschreven. Daar is het me dus ook niet om te doen. Het is me te doen om me te blijven ontwikkelen. Blijven leren is immers blijven groeien. En als je stopt met groeien, is de weg naar achteruitgang snel ingeslagen.
Als je me blijft volgen op social media, zul je vast nog wel mijn stappen in deze opleiding kunnen volgen. Tot de volgende keer!
