Ik ben gek op het bos. Echt ik houd er enorm van om te wandelen in het bos. Toen ik nog een hond had, liep ik een paar keer per week lekker een uurtje te struinen door de bladeren.
Want ik houd niet alleen van de bomen, maar ik ben minstens zo gek op de gevallen bladeren! Ik vind het geweldig om dat geknisper te horen, te rennen en daarbij de bladeren te doen opdwarrelen…. Echt heerlijk! Ik voel me dan net een klein meisje van 5. Zo’n heerlijk elfje dat door de blaadjes struint.
In het bos komen voelt voor mij altijd weer als een soort van thuiskomen. Het past bij mij. Helemaal heb ik dat gevoel als de bomen het bladerdak boven mij sluiten. Dan voel ik me geborgen en veilig. Warm (hoe koud het buiten ook mag zijn) en gedragen. Ik geniet van de verende grond onder mijn voeten. Het gezang van de vogels, de looppaadjes van de konijnen en andere dieren….
Afgelopen zondag was ik met mijn lief eindelijk weer eens in het bos. Nou ja, we gingen naar de heide en daar zou ik bos bij moeten zijn. Wisten wij veel dat Natuurmonumenten dat gebied aan het renoveren is. Ooit, een paar honderd jaar geleden of zo, was het hoogveen. En nu wordt het weer teruggebracht naar hoogveen. Maar toch genoten we enorm van de wandeling, we waren weer even helemaal weg van de stress en konden ongegeneerd genieten van de omgeving waarin we ons bevonden. En daar was het ons nu precies om te doen.
En voordat we gingen, tijdens het wandelen, en erna wisten we beiden: dit hebben we gemist. Dit hadden we de afgelopen maanden vaker moeten doen. We genieten hier beiden zo ontzettend veel van! Maar waarom doen we dat dan niet?
Waarom doe je dat niet vaker?
En daar heb je natuurlijk direct een kern te pakken. Je weet dat je goed voor jezelf moet zorgen, waar jij gelukkig van wordt. Je weet hoeveel tijd en energie het je kost om dat te doen. En toch doe je het niet. Of niet vaak genoeg. Net alsof je tegen je ziel zegt: jij doet er niet zo toe. Het is niet zo belangrijk dat jij je gezien voelt.
En aan de andere kant is het natuurlijk ook zo dat de wereld niet vergaat als je een keertje vergeet om voor jezelf te zorgen. Het is niet zo dat je direct gaatjes in je tanden krijgt als je een keertje in de avond vergeet je tanden te poetsen…… Dat gaatje komt er pas nadat je weet-ik-niet-hoe-vaak je tanden niet hebt gepoetst.
Nee, pas als je een tijd lang dat ene aspect van je zelfzorg hebt verwaarloosd, en je dat daarna weer oppakt, merk je het verschil. Hoe heerlijk dat eigenlijk ook weer is. Dat is echt een heerlijk gevoel. Ik denk dat je dat gevoel wel herkent.
Dat gun ik jou ook!
En dat gevoel gun ik jou ook. Dat gevoel weer krijgen van: heerlijk is dat, even tijd voor wat er belangrijk is voor mij. Tijd voor zelfzorg. Ik wil je wijzen op welke manieren voor jou heel gemakkelijk te realiseren zijn. Wat jij het lekkerst vindt om te doen. Welke ervaringen in jouw ziel het grootste effect hebben. Dat is vast iets anders dan dat het bij mij is. Want: wat jou uniek maakt, luister ik tevoorschijn. Jij bent uniek, en dat is echt heel waardevol!
Zullen we samen op avontuur gaan naar de zinvinding van jouw leven? Je mag me altijd mailen.
Groetjes, Jacqueline.
