Dit weekend was er in een dorp even verderop een kunst route. Allerlei ateliers en expositieruimtes waren open en toegankelijk voor publiek. Op zondagochtend zaten we samen te kijken naar welke ateliers we zouden gaan. En die ateliers waren er vele.
We begonnen bij een atelier net buiten het dorp. De weg ernaartoe was al bijzonder. We reden over een grindpad langs een aantal huizen die half in het bos stonden. Aan de andere kant van het pad stonden huizen die uitkeken over akkers. Heel gemoedelijk en rustig.
Toen we daar aankwamen werden we welkom geheten door een heel vriendelijke vrouw. Zij kwam op ons af en we voelden ons direct welkom. We hebben even met haar gesproken over hoe zij haar kunst tot stand bracht en wat haar ertoe bracht om juist haar huidige werkvorm te gebruiken. Het was mooie kunst, recht uit het hart.
De vrouw vertelde ons dat ze nog niet zo lang bezig is met het creëren van kunst. Zij werkte samen met de eigenaresse van het atelier en ook dat diens zuster vandaag speciaal in een andere ruimte ook haar kunst tentoonstelde. We werden met de minuut nieuwsgieriger naar de rest van de kunst.
Mooie kunst komt recht uit het hart
Ik houd van kunst. Echt, ik ben er gek op! Al sinds mijn tienerjaren hoop ik ooit een schilderij van Ans Markus te kunnen kopen. En dat schilderij gaat er ook komen. Ooit. Dus als ik eens in de gelegenheid ben om naar een museum te gaan, of naar een atelier, dan ben ik daar meteen voor te porren.
Sommige kunst vind ik mooi. Lang niet alles, maar dat geeft niets. En de kunst van een van deze vrouwen vind ik echt heel bijzonder prachtig. Ze werkt met steen en haar beelden zijn glooiend en heel abstract. Echt, mijn hart gaat er helemaal van open.
En dat deze dames recht uit het hart werken, blijkt wel uit alles. Ik zag een mooie scherf van steen liggen. Ik vond het net een zachtroze engelenvleugel. Werkelijk prachtig! Ik bewonderde deze scherf en ik kreeg hem zomaar cadeau van deze lieve vrouw. Ik bood nog aan om er iets voor te geven, maar daar wilde deze prachtige vrouw niets van weten.
Toen we verder liepen, zagen we nog meer kunstwerken. De een nog schitterender dan de ander. Ze had ook een aantal van haar werkstukken in haar eigen woonkamer tentoongesteld. Direct raakte ik met haar aan de praat (ach ja, beroepsdeformatie zullen we maar zeggen) en ze vertelde op mijn uitnodiging hoe ze daar terecht zijn gekomen en wat haar heeft bewogen om daar te gaan wonen. Ondertussen bewonderden we haar stukken en die van haar vriendinnen. We genoten volop.
Toen zag ik op haar bar een beeld staan. Het raakte me. Het beeld bestond uit een gebeeldhouwd hart met een hap eruit. Ik vond het precies een gebroken hart. Toen ik de titel bekeek, zag ik dat het beeldhouwwerk “hartenzeer” heet. Wat een prachtig beeld was dat! Ik was echt ontroerd. En dat is precies wat goede kunst met je doet. Het raakt je in je hart. Dat is de reden dat ik zo van kunst houd. Of dat nu muziek is, of beeldhouwwerk of schilderkunst, dat maakt me niet zo heel veel uit. Ik geniet van mooie dingen.
Goede kunst raakt je
Goede kunst raakt je. Dat wil niet zeggen dat je dat dan altijd maar mooi moet vinden. Nee, juist niet. Goede kunst kan ook heel lelijk zijn, of je ergeren. Het gaat erom dat goede kunst je niet koud laat. Goede kunst mag je hart raken. Je weer het gevoel geven dat je leeft. Het raakt je in je ziel. Je voelt je weer verbonden met wie je diep vanbinnen bent. Je voelt het leven in jouw binnenste zich roeren, je bent ontroerd.
En zo zagen wij vandaag een beeldhouwwerk van deze kunstenares dat ons beiden diep raakte door zijn simpele schoonheid. Het is getiteld “slak” en dat zie je er ook aan af. Het is een beetje doorschijnend en ik besloot ter plekke dat ik het zou aanschaffen. Zo goed voelde het. Mijn vriend had het beeld nog niet gezien, maar was het direct met me eens toen hij het zag.
En wat doe je dan?
Nadat we hadden besloten het te kopen, kwam meteen de volgende vraag bij ons binnen: waar gaan we het neerzetten? Hoe kunnen wij het kunstwerk op zijn mooist naar voren laten komen? We besloten dat we het stuk op onze vensterbank achter de bank wilden gaan zetten. Maar dat betekent dat er een sokkel onder moet komen. De kunstenares ging met ons op zoek naar een geschikte sokkel, maar helaas. Zij had geen stuk hout dat voor ons zou voldoen aan onze eisen.
Wel kende zij een bevriende kunstenaar die haar regelmatig van hout voorzag. Dus wij gingen daarnaartoe en zochten daar een prachtig stuk hout uit, waarvan de kunstenares nu voor ons een prachtige sokkel gaat maken! De man die eigenaar was van het andere atelier, werd ook direct enthousiast en ging voor ons op zoek naar het geschikte stuk hout. Nou, ik kan je zeggen dat we heel van hout de revue hebben laten passeren. Uiteindelijk een prachtig stuk gevonden. En de man was zo vriendelijk het ter plekke voor ons te schuren, in de olie te zetten en er een paar viltjes onder te plakken. Ook deze kunstenaar genoot duidelijk van zijn werk en wilde ons maar wat graag van dienst zijn.
Zo heel veel kunstenaars ken ik niet persoonlijk. Maar degene die ik heb ontmoet, hebben allemaal wel één ding met elkaar gemeen. Ze werken vanuit hun hart en ze willen die liefde maar wat graag delen met de wereld. Als jij enthousiast bent over hun werk, worden zij heel enthousiast over jouw enthousiasme. En ze leven het leven vanuit het hart.
Weet je wat ik nu zo heel graag zou willen? Dat jij ook vanuit jouw hart gaat leven. Misschien ben je geen kunstenaar. Misschien ben je een kunstenaar in de dop. Of wellicht zit er een echte levensgenieter in jou verstopt. Wat het ook is, ik luister het graag tevoorschijn bij je. Want ook jij bent bijzonder en uniek. Ook jij hebt een bewogen hart voor deze wereld. Ook jij hebt iets wat jouw hart sneller doet kloppen. Wil je dat tevoorschijn laten luisteren? Mail me dan. Tot gauw!
