Spreken in het openbaar is een ding waar ik erg van houd. Inmiddels heb ik begrepen dat waar het gaat om spreken in het openbaar, er twee soorten mensen zijn: de ene helft van de bevolking gruwt ervan, en de andere helft zou heel graag vaker op een podium staan. Ik behoor zonder twijfel tot de tweede helft.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik op de preekstoel stond en een preek hield. Er zaten een paar honderd mensen naar me te luisteren. En ze luisterden echt! Ze waren geboeid door wat ik ze te zeggen had. Echt, dat gevoel is magisch…….
Ook de dagen erna hoorde ik vaak terug hoe de mensen hadden genoten van mijn voordracht. Een ander aspect van mijn werk toen was dat ik bij de mensen thuis kwam. En daar in alle rust en vrijheid met ze sprak over wat ze bezighield en waar ze mee worstelden. En vaak kwam dan mijn betoog en hun ervaring dan ook ter sprake. Er waren zelfs mensen die speciaal voor mij weer naar de dienst gingen! Omdat ze mij kenden vanuit de persoonlijke gesprekken, wilden ze me maar wat graag horen.
Spreken en het ego
Daarnaast is het ook een grote valkuil voor je ego. Het streelt je ego enorm als je mensen naar je toekomen en je zeggen dat je ze zo wist te boeien met je verhaal. Ik heb het wel eens ervaren dat ik in een reeks sprekers een woordje mocht doen. En naderhand kwamen de mensen op me af om me te complimenteren over mijn toespraak.
Ook zeiden die mensen dat ze mijn verhaal over…. Zo goed vonden! Maar daar had de spreker voor mij het over gehad! Ik heb ze maar in die waan gelaten en ze beleefd bedankt voor hun lovende woorden.
In de komende week mag ik weer eens een betoog houden. Dit keer niet in een kerk, of voor een groep gelovige mensen, maar voor een club ondernemers. En ik mag het hebben over mijzelf. Over mijn bedrijf en wat me bezig houdt. Ik mag mijzelf gaan promoten! En dat is echt van heel andere orde.
Want als spreker in de kerk sta je voor of achter een Woord. Dat wat je wil dat de gemeente hoort, is wel door je heen gegaan, maar is vooral tot je gekomen vanuit een heilig boek. Ook heb ik wel eens gesproken voor andere clubs, maar dan ook vanuit hun oogpunt en hoe ik onze samenwerking heb ervaren.
Dit keer gaat het over mij. Over waar ik enthousiast van word. Wat ik wil brengen in de wereld, wat mij drijft. Hoe ik denk vrouwen te kunnen begeleiden naar meer zelfzorg en zinvinding. Want dat is mijn passie: vrouwen prikkelen zodat zij hun leven anders gaan bezien en ervaren.
Wordt vervolgd!
PS: wil je weten of ik jou ook kan helpen bij je zinvinding? Mail me gerust. Je bent van harte welkom.
Groetjes.
